"Toen ik zwanger was van mijn oudste was tegelijk met mij ook een collega in verwachting. Het was voor ons beiden een nieuwe, maar ook enigszins vreemde ervaring. Want wie had er gedacht dat wij, als fulltime werkende vrouwen die voor ons werk de hele wereld afreisden, ooit moeder zouden worden.
De kinderen werden geboren. Het mijne was gezond en ik kon snel mijn werk weer oppakken. Maar het zoontje van mijn collegaatje was niet gezond, sterker nog, hij was meervoudig gehandicapt. Vanaf dat moment is zij gaan strijden voor een menswaardig bestaan voor haar zoon. Dat was niet makkelijk en ik heb bewondering voor haar hoe zij dit heeft gedaan en wat zij nu, 10 jaar later, allemaal met haar zoon bereikt heeft."
Dank, Karin Straus (Tweede Kamerlid VVD), voor je sterke betoog tijdens het Onderwijsdebat op 25 maart 2015, waarin je de ontwikkelingsmogelijkheden van onze kinderen, de specifieke deskundigheid die daarvoor nodig is en de rol van ons als ouders erkende. En nog meer dank voor je emotie en compliment.
Want dat 'collegaatje', dat ben ik.
RSS-feed
